سیاره مشتری ۶۲ قمر دارد که در بین این قمرها ۴ قمر آن یعنی قمرهای گالیله‌ای بیش تر از بقیه معروفیت دارند. نام این قمرها آیو، گانیمید، اروپاوکالیستو هستند.
قمر آیو[ویرایش]
آیو نام یکی از سیاره مشتری و یکی از اقمار گالیله‌ای است. آیو نزدیک‌ترین قمر از اقمار گالیله‌ای مشتری به آن است، این قمر از نظر اندازه کمی بزرگ‌تر از ماه است و با ۴۰۰ آتشفشان فعال، فعال‌ترین جرم از نظر زمین شناختی در منظومه شمسی است. پژوهشگران دریافته‌اند که سطح این قمر به شدت بوی نامطبوعی مانند تخم مرغ گندیده می‌دهد که ناشی از انتشار سولفور آهن و ترکیبات گوگردی از آتشفشان‌های سطح این قمر است.
گانیمید[ویرایش]
گانیمید یا گانیمد یکی از اقمار مشتری و بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی با قطری برابر ۵۲۷۰ کیلومتر است. از لحاظ قطر بزرگ‌تر از سیاره عطارد و کم‌تر از نصف آن حجم دارد و حجمی سه برابر ماه دارد. این قمر، تنها قمر منظومه شمسی است که یک میدان مغناطیسی قدرتمند دارد که احتمالاً نشان دهنده وجود یک هستهٔ رسانا از فلز مایع است.
اروپا[ویرایش]
اروپا نام یکی از شصت و دو قمر سیاره مشتری است این قمر در سال ۱۶۱۰ میلادی توسط گالیله کشف شد.
کالیستو[ویرایش]
کالیستو یک قمر طبیعی سیاره مشتری است و در سال ۱۶۱۰ توسط گالیله کشف شد و سومین قمر بزرگ در سامانه خورشیدی است و دومین قمر بزرگ بعد از گانیمد است.
