قمر یا ماه در ستاره‌شناسی به جسمی آسمانی گفته می‌شود که گرد جسم آسمانی بزرگ‌تری (سیاره) بگردد. با اینکه کلمه قمر عربی و انگلیسی و فرانسوی است است، بهتر است برای پرهیز از بدفهمی در فارسی از آن استفاده شود زیرا «ماه» اختصاصاً برای اطلاق به قمر زمین استفاده می‌شود؛ و در ضمن کلمه «ماه» معنای دیگری هم در بخش‌بندی سال دارد. دیگر سیارات منظومه شمسی هم قمرهایی دارند. این قمرها فقط مختص منظومه شمسی نبوده و احتمال می‌رود برای سیاره‌های فراخورشیدی نیز یافت شود. بیشترین تعداد قمرها در منظومه شمسی متعلق به سیارات گازی است. بهرام دو قمر به نام‌های فوبوس و دیموس دارد. گانیمداز اقمار مشتری و بزرگ‌ترین قمر منظومه شمسی است.
